Lammert's Weblog

Vandaag heb ik de laatste plaat langs onze erfgrens achter tussen de betonpilaren geplaatst. Op de plek waar de poort en het mandeurtje moeten komen las ik voorlopig een raamwerk met daartussen gaas gespannen. Op die manier blijven we waarschijnlijk redelijk verschoond van de horden mensen, schapen, paarden en koeien die vinden dat de ons terrein elke dag als pad moeten gebruiken als ze naar de centrale straat willen.

De bouwvakkers hebben het gered. Vlak voor het einde van de warme periode en de aankomende sneeuw is het gelukt om het dak van ons huis aan het begin van het dorp te vervangen. De groene dakplaten steken schril af tegen de asbestcement platen die bij alle buren op de daken liggen. Ook het schilddak geeft een duurdere uitstraling aan het huis dan het bij deze huizen gebruikelijke zadeldak. Nu het dak er op zit en er sinds kort weer druk staat op het waterleidingnet in dit deel van het dorp kunnen we verder met het bewoonbaar maken van het huis.

Elk kind heeft zo zijn interesses en voor Isabel zijn dat sleutels. Er is geen slot of ze probeert er wel een sleutel op uit. Hier is dat het portierslot van opa’s auto.

Naast het bouwterrein in het centrum van Zhabagly waar we ons droomkasteel bouwen bezitten we aan de rand van het dorp ook nog een huis dat we indertijd voor 1000 dollar hebben gekocht. Omdat de waterleiding er tot voor kort niet werkte hebben we het nooit klaar gemaakt voor bewoning. Afgelopen voorjaar is tijdens een grote storm een deel van het dak afgewaaid en om het huis niet verder te laten vervallen zetten we er nu een nieuw dak op voordat de winter met zijn zware sneeuwval invalt.

Elmira’s neef Sacha uit Rostov is voor een paar weekjes vakantie overgekomen uit Rusland en hij is van beroep dakdekker. Hij geeft daarom de plattelandse Kazachse bouwvakkers aanwijzingen hoe ze een fatsoenlijk dak op het huis kunnen zetten.

Af en toe kan Nathalie heerlijk voor zich uit dromen, zoals hier met haar roze knuffelkoe die ze van ome Sacha uit Rostov gekregen heeft.

Onze bouwput loopt nog ongeveer 40 centimeter af. De bedoeling is hem voor de winter helemaal waterpas te maken zodat de grond in de winter en het begin van het voorjaar kan inklinken. Daarvoor kan schoonvader’s graafmachine mooi ingezet worden. Wanneer de graafmachine rustig op de bodem van de bouwput zijn rondjes draait krijg je pas echt door hoe groot onze kelder straks gaat worden.

In het natuurreservaat bij ons dorp komt een zevental slangensoorten voor en van enkelen strekt het leefgebied zich uit tot voorbij ons dorp. Eén daarvan is de Dione rattenslang waarvan er vandaag een exemplaar onder ons wasrek doorkronkelde.

Rattenslangen zijn niet-giftige slangen met een rustig karakter. Daarom worden ze ook wel door mensen thuis in terrariums gehouden. De Dione rattenslang leeft van vogeleieren en is daarom een goede boomklimmer. Dit exemplaar hebben we vriendelijk de toegang tot ons terrein ontzegd en buiten het erf naar een gevelde boom verwezen. vanaf daar zal hij ongetwijfeld zijn weg wel vinden.