Metalen zijn duur, ook in Kazachstan. Eén van de problemen die men daardoor vaak tegenkomt is dat putdeksels in het centrale wegdek meegenomen zijn. Soms om thuis dienst te doen maar vaak ook om verkocht te worden.
Hier inspecteert beppe een put in één van de straten in Zhabagly. In een stukje straat van zo’n 250 meter missen hier totaal acht putdeksels. Ze zijn geen van allen gemarkeerd, dus zeker in het donker is het oppassen geblazen met de auto.
Dat niet alles in Zhabagly rooskleurig is mag blijken uit deze foto. In de Sovjet tijd had het dorp een eigen centraal badhuis. Dat is na de val van het communisme in verval geraakt. In 2004 werd het verkocht voor opslag van tarwe. Het was toen gehavend, maar stond nog overeind.
Recentelijk zijn echter de betonplaten van het plafond en dak verwijderd en verkocht. Er is nu weinig meer over van deze eens centrale dorpsfaciliteit in Zhabagly.
Spelen met beppe vindt Nathalie prima, zoals hier bij Gulnara thuis.
Nathalie is gek op snoepen. Hier smult ze van een chocolade snoepje.
Wie dacht dat op het platteland van Kazachstan islam en oude cultuur de boventoon voerden heeft het mis. Weliswaar wat langzamer dan in de grote steden dringt ook hier het moderne leven onstuitbaar door. Piercings en blote navels zijn geen probleem hier. Op de foto praat Elmira’s broertje Ruslan met twee leeftijdsgenoten uit het dorp. Er gaan hardnekkige geruchten dat er tussen Ruslan en de dame rechts meer is dan pure vriendschap. Ze lacht in ieder geval wel erg vriendelijk naar hem…